EASY

DANS - Data Archiving and Networked Services

Search datasets

Close Search help

Getuigen Verhalen, Reis van de Razzia, interview met Jean Gillet

Cite as:

Jager, MA E. J. de (Stichting Reis van de Razzia) (): Getuigen Verhalen, Reis van de Razzia, interview met Jean Gillet. DANS. https://doi.org/10.17026/dans-zya-g5kw

2012-12-01 Jager, MA E. J. de (Stichting Reis van de Razzia) 10.17026/dans-zya-g5kw

Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.

De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.

Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".

Jean Gillet

De heer Gillet wilde altijd al reizen en vond het daarom niet erg om in een veewagen richting Duitsland afgevoerd te worden. In Warendorf, Osnabrück en Münster moest hij kapotgebombardeerde spoorbanen repareren. Op de muren las hij kreten als: 'Liever dood dan slaaf', geschreven door Duitsers uit angst voor de Russen. Na een aanval door een jachtvliegtuig pakte Gillet zijn biezen, ontsnapte en arriveerde in maart in Rotterdam waar hij de Hongerwinter nog een maand meemaakte. Gillet's motto was altijd: 'Ik moet overleven'. Ondanks sommige slechte ervaringen heeft de heer Gillet de razzia als een avontuur beleefd en ook na de oorlog heeft hij veel gereisd. De heer Gillet woont nog altijd in het huis van waaruit hij vertrok op 10 november 1944.

Relations