Tijdens het IVO-P en de AO binnen het plangebied Op de Dreef is een middeleeuwse vindplaats aangetroffen. Er is een deel van een middeleeuws erf in kaart gebracht, en een aanzienlijke hoeveelheid waterputten en -kuilen en greppels die vanaf de 10de eeuw tot in de 20ste eeuw dateren.

Het middeleeuwse erf en de nederzetting
Er is een gedeelte van een huisplattegrond aangetroffen, die wordt begrensd door een aantal greppels. Structuur 2 is slechts gedeeltelijk zichtbaar geweest in het opgravingsvlak. Hierdoor is niet met zekerheid te zeggen dat het hier daadwerkelijk om een huisplattegrond gaat. Echter zijn de aangetroffen paalkuilen en de overeenkomsten van de structuur met bekende huisplattegronden uit deze periode sterke aanwijzingen. De greppels S 064, 021, 031, 075, 079, 032 (groep A) kunnen gerelateerd worden aan de structuur. De greppels buigen precies af voor de locatie van het gebouw en zullen waarschijnlijk het erf hebben begrensd.
De bewoningsfase van de huisplaats lag vermoedelijk tussen 1000 - 1200 na Chr.. De huisplattegrond en de bijbehorende greppels lopen door richting het noordoosten buiten het opgegraven vlak, waardoor het erf daarmee niet worden begrensd. Onderzoek op belendende percelen zal nodig zijn om gehele vindplaats te kunnen duiden.
De spieker (structuur 1), waterputten en -kuilen, en overige greppels met een datering in de middeleeuwen lagen niet binnen het opgegraven deel van dit erf; deze horen daarom mogelijk toe aan een ander erf of een andere fase van bewoning.
Helaas was het niet mogelijk de nederzetting te begrenzen, hiervoor is een te beperkt oppervlakte opgegraven.

Sporen uit de nieuwe tijd langs de Dreef
Naast de middeleeuwse sporen en vondsten zijn er ook sporen uit de nieuwe tijd aangetroffen. Deze concentreren zich meer in het westen van het plangebied en zijn sporen van de bewoning aan de Dreef vanaf de zeventiende eeuw. Het gaat hier om enkele waterputten, een tonputje, een afvalkuil, paalkuilen en greppels.
Het archeologisch onderzoek aan de Dreef heeft veel informatie opgeleverd over de bewoningsgeschiedenis van Princenhage. Samen met de resultaten van het onderzoek aan De Doelen, 100 meter ten zuidwesten, wordt het vermoeden dat er zich in dit gebied oude nederzettingen moeten bevinden bevestigd. Zowel het onderzoek aan de Doelen als het onderzoek aan de Dreef toont sporen aan van voor het jaar 1000. Ze bevestigen daarmee het vermoeden van Leenders op grond van het toponiem Mertersem dat er een nederzetting van voor het jaar 1000 zou moeten zijn in het tegenwoordige Princenhage. Samen met de sporen van menselijke activiteit in de twaalfde eeuw aan de Postillonstraat, circa 200 meter ten noorden van de Dreef, is er sprake van bewoning gedurende grote perioden van de tiende tot en met de vijftiende eeuw.